Bottenfeest

IMG_7516Met een doos rammelende botten keurig verstopt onder een regenhoes ging ik voorzichtig met de bakfiets het stoepje af. ‘Rammelrammel boink bam’, toch nog maar iets zachter bij de volgende hobbel dacht ik meteen, als alles nog maar heel is! Veel te vroeg kwam ik op de plaats van bestemming, ik heb de stresserige gewoonte om erg mijn best te doen om op tijd te komen en in plaats daarvan schaamtelijk te vroeg te arriveren. Gelukkig hoorde ik op de achtergrond al volop kinderen spelen en was ik dus ‘gewoon’ op tijd.

Bepakt met spullen kon ik naar beneden waar ik een echte woonkeuken in kwam met een lange tafel met een groepje taartetende jongens. Al druk in de weer met de spanning van wat er komen gaat, begonnen ze met me te praten alsof ik ze al jaren ken en het de normaalste zaak van de wereld was dat ik aan de keukentafel zat. Na het uitpakken van de cadeautjes opperde ik om te beginnen met het feestje.

“Ik ben Karin, ik ben bioloog. Wie weet er wat dat is, een bioloog?” Alsof ze op school zaten gingen er meteen heel gretig wat vingers de lucht in, “iemand die alleen maar groente eet” ging er eentje per ongeluk voor zijn beurt. “Ik eet wel vlees, heel graag zelfs”, kon ik nog net tussendoor antwoord geven tot de volgende een poging deed: “Mijn ouders zijn bioloog, ze hebben een boerderij en spuiten niks op de planten!” Wat een naar woord eigenlijk dacht ik bij mezelf, met zoveel dat er op lijkt maar het niet is!

Om het maar te illustreren wat ik wel bedoelde liet ik de meegenomen fossielen en een heel skelet van een hond zien. Die laatste hebben we met zijn allen in elkaar gepuzzeld, al heel snel kwamen ze erachter dat ik de wervels voor de zekerheid had genummerd maar het leek de pret niet te drukken. De voeten waren moeilijk maar ook wel erg spannend zo met die teennagels erbij. Ik kreeg een heel scala aan verhalen over botbreuken te horen waar de helft mogelijk van verzonnen maar desalniettemin heel boeiend was.

De jongens maken allemaal hun eigen hondenskelet van een fantasiehond. De meeste verzinsels kregen een onderbroek aan want zoals ze mij heel goed uit konden leggen hebben eigenlijk alle superhelden een onderbroek aan. Dit had ik kunnen weten met twee broers in huis maar dat de honden ook onderbroeken aankrijgen was mij even ontgaan. Nadat ik en het hondenskelet allemaal persoonlijk gedag gezegd zijn, deed ik een tikje ontdaan de stukken hond weer in de bakfiets en reed naar huis!

This entry was posted in Biokaatje and tagged , , , . Bookmark the permalink.

One Response to Bottenfeest